Το Messa da Requiem του Giuseppe Verdi αποτελεί μια μουσική ρύθμιση του επικήδειου χορικού άσματος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που ονομάζεται Ρεκβιεμ(Requiem) που είναι η πρώτη λέξη της φράσης Requiem aeternam dona eis, Domine που σημαίνει Χάρισέ τους αιώνια ανάπαυση, Κύριε.  Το συγκεκριμένο Ρέκβιεμ του Βέρντι είχε εκτελεστεί για πρώτη φορά στις 22/5/1874 για την πρώτη επέτειο από τον θάνατο του Αλεσάντρο Μαντσόνι έναν Ιταλό ποιητή και συγγραφέα που τύγχανε της εκτίμησης του Βέρντι. Πολλές φορές το συναντούμε και ως το Μαντσόνι Ρέκβιεμ ενώ μια τυπική εκτέλεση του διαρκεί περίπου 85-90 λεπτά.
Το Ρέκβιεμ αποτελείται από ένα κουαρτέτο σόλο τραγουδιστών(σοπράνο, μετζο σοπράνο, τενόρο, και μπάσο) είναι δηλαδή γραμμένο σε τέσσερις φωνές. Επίσης περιέχει διπλή χορωδία και μια μεγάλη ορχήστρα αποτελούμενη από 3 φλάουτα ( το τρίτο λειτουργεί και ως πίκολο), 2 ομποε, 2 κλαρινέτα, 4 φαγκότο, 4 κόρνα, 8 τρομπέτες( τέσσερις εκ των οποίων συμμετέχουν εκτός σκηνής κατά την διάρκεια του Tuba mirum), 3 τρομπόνια, 1 οφικλείδιο( όργανο ξεπερασμένο που στις σύγχρονες παραστάσεις αντικαθίσταται από το τούμπα), τύμπανα, έγχορδα, και μπάσα κρουστά.
¨Οταν πέθανε ο Ροσίνι το1868, Ο Βέρντι πρότεινε ότι κάποιοι Ιταλοί συνθέτες έπρεπε να συνεργαστούνώστε να δημιουργήσουν ένα Ρέκβιεμ προς τιμήν του Ροσίνι, και ξεκίνησαν να γράψουν το Libera me. Κατά την διάρκεια του επόμενου χρόνου η Messa per Rossini αποτελούνταν από 13 συνθέτες (ένας εκ των οποίων και ο Βέρντι). Η πρεμιέρα είχε προγραμματιστεί για τις 13/11/1869, την πρώτη επέτειο από τον θάνατο του Ροσίνι. παρόλα αυτά στις 4/11/1869 η οργανωτική επιτροπή το εγκατέλειψε. Ο Βέρντι κατηγόρησε τον Άντζελο Μαριάνι για αυτό. Τόνισε την έλλειψη ενθουσιασμού από πλευράς Μαριάννι γεγονός που οδήγησε σε ρήξη στην μακρόχρονη φιλία τους.  Ο Βέρντι ποτέ δεν τον συγχώρησε αν και ο Μαριάννι τον παρακάλεσε. Το κομμάτι είχε ξεχαστεί μέχρι το 1988 όταν ο Χέλμουτ Ρίλινγκ έδωσε στην Στουγκάρτη την πρεμιέρα του έργου.

Τον Μάιο του 1873 ο Ιταλός συγγραφέας και ανθρωπιστής  Αλεσάντρο Μαντσόνι που τόσο εκτιμούσε ο Βέρντι πέθανε. Στο άκουσμα του θανάτου του ο Βέρντι αποφάσισε να ολοκληρώσει το Ρέκβιεμ μόνος του για τον Μαντσόνι. Ταξίδεψε στο Παρίσι τον Ιούνιο, όπου ξεκίνησε το έργο του πάνω στο Ρέκβιεμ, δίνοντας του την μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα. Συμπεριέλαβε και μια διορθωμένη έκδοση ου Libera me που είχε συντεθεί για τον Ροσσίνι. Το Ρέκβιεμ είχε για πρώτη φορά  εκτελεστεί τον επόμενο Μαιo στον Άγιο μάρκο του Μιλάνο, στην πρώτη επέτειο πό τον θάνατο του μαντσόνι.

Ο ίδιος ο Βέρντι το εκτέλεσε και τέσσερις σολίστ: Τερέσα Στόλζ (σοπράνο), Μαρία Βάλτεμαν(μέζο-σοπράνο), Τζουζέπε Κοπίνι(τενόρο) και Ορμάντο Μαίνι(μπάσσο). Η Στολζ (Αιντά), Η Βάλντμαν(Αμνερις), ο Μαίνι (Ραμσίς) είχαν όλοι συμμετάσχει στην Ευρωπαϊκή πρεμιέρα της Αιντά το 1872 και ο Κοπίνι επρόκειτο να τραγουδήσει σε εκείνη την πρεμιέρα (Ραδαμης) αλλά αρρώστησε.  

Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ 

1. Requiem and Kyrie
2. Dies irae

• Dies irae
• Tuba mirum
• Liber scriptus
• Quid sum miser
• Rex tremendae
• Recordare
• Ingemisco
• Confutatis
• Lacrimosa

3. Offertory

• Domine Jesu Christe

4. Sanctus
5. Agnus Dei
6. Lux aeterna
7. Libera me 
                                            

Δειτε το ολόκληρο κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο Giuseppe Verdi Requiem